Utonięcie

 W zespole ratowniczym stosujemy następującą definicję utonięcia:

Utonięcie to doświadczenie trudności z oddychaniem spowodowane całkowitym lub częściowym zanurzeniem w cieczy.

Ta definicja utonięcia nie oznacza:

• że osoba tonąca umiera
• że istnieje potrzeba leczenia
• płyn dostaje się do płuc
• czy osoba tonąca jest całkowicie zanurzona
• Podczas częściowego zanurzenia, gdy głowa osoby tonącej znajduje się nad wodą, osoba tonąca może wdychać wodę, jeśli woda rozpryskuje się na twarzy lub jeśli osoba tonąca traci przytomność i ląduje w wodzie twarzą w dół.

Proces tonięcia może mieć dwa skutki: 

1. przeżycie (utonięcie bez ofiar śmiertelnych) lub; 
2. śmierć (utonięcie ze skutkiem śmiertelnym). 

Jeśli osoba tonąca zostanie uratowana w dowolnym momencie, proces tonięcia zostaje przerwany. Utonięcie bez ofiar śmiertelnych ma miejsce wtedy, gdy osoba, która utonęła, pozostaje potem przy życiu. Jeżeli na jakimkolwiek etapie osoba tonąca umiera w wyniku utonięcia, nadal mówi się o utonięciu ze skutkiem śmiertelnym.

Utonięcia bez ofiar śmiertelnych można podzielić na: 

1. przeżycie bez powikłań medycznych lub; 
2. przeżycie z powikłaniami medycznymi. 

Powikłania te to zazwyczaj uszkodzenia mózgu spowodowane zbyt długim brakiem tlenu. Na przykład: osoba tonąca może zostać uratowana w ciągu kilku sekund od zanurzenia, zakaszleć kilka razy, aby udrożnić drogi oddechowe i przeżyć bez żadnych komplikacji. Jednak u osoby tonącej może również dojść do zatrzymania krążenia z powodu znacznego braku tlenu, po którym reanimacja przywróci pracę serca, ale mózg zostanie nieodwracalnie uszkodzony.

Proces tonięcia

Gdy osoba tonąca, która jest przytomna, próbuje utrzymać drożność dróg oddechowych, woda dostająca się do ust jest początkowo połykana lub wypluwana. Podczas (częściowego) zanurzenia osoba tonąca odruchowo wstrzymuje oddech. Kiedy potrzeba oddychania staje się zbyt silna, aby się jej oprzeć, następuje wdychanie wody, a tonący odruchowo kaszle. Wystąpienie skurczu głosowego może tymczasowo uniemożliwić przedostanie się wody do płuc. 

Jeżeli osoba tonąca nie zostanie uratowana, brak tlenu prowadzi w końcu do utraty przytomności, ustania oddychania, a następnie stopniowo do zatrzymania akcji serca. 

Migotanie komór (śmiertelna arytmia powodująca zatrzymanie krążenia) występuje rzadko u ofiar utonięcia. Cały proces tonięcia, od zanurzenia lub częściowego zanurzenia do zatrzymania krążenia, trwa zazwyczaj kilka minut.

Zimna woda może być ochronna

W wyjątkowych sytuacjach, takich jak utonięcie w lodowatej wodzie, proces ten może trwać nawet godzinę. Zanurzenie w lodowatej wodzie powoduje m.in. szybkie schłodzenie mózgu i serca. Może to mieć działanie ochronne dla obu narządów przed brakiem tlenu. Ze względu na niższą temperaturę procesy na poziomie komórkowym będą przebiegać wolniej, co oznacza, że zużywane będzie mniej tlenu i będzie on dłużej dostępny.